Het wakame wier (Undaria pinnatifida) is, zoals we zullen lezen, een plant mee twee gezichten. In de Waddenzee is dit bruinwier in 2008 voor het eerst aangetroffen en dat is eigenlijk rijkelijk laat. Hij hoort thuis in de koele kustwateren van Japan, Korea en China. Was hij daar maar gebleven want ondertussen heeft hij zich de laatste tientallen jaren ongevraagd gevestigd in landen als Australië, Nieuw Zeeland en de Verenigde Staten.
Het zijn de Fransen die deze keer de beschuldigende vinger moeten ontvangen. De eerste keer dat wakame wier in Europa werd waargenomen was aan de Franse kust van de Middellandse Zee waar het per ongeluk geïntroduceerd was bij de aankomst van Japanse oesters, die daar geteeld worden. Vervolgens waren het ook onnadenkende Fransen, die het niet zo slimme idee hadden dat dit wier ook voor de Franse keuken interessant kon zijn en zijn al vanaf 1983 begonnen met het kweken van wakame wier langs de kusten van Brittannië. Je snapt wel dat al die Franse acties niet zonder gevolgen kon blijven. Ook kustwateren van Europa bleken niet dus bestand tegen het opportunistische wakame wier. Hij heeft ondertussen de twijfelachtige eer om genomineerd te zijn als een van de honderd meest vervelende invasieve soorten ter wereld.
Wakame wier is voorzien van een rubberachtig, tot drie meter lang blad met golvende randen. In Japan en Korea wordt wakame wier al eeuwenlang geoogst en is het een ingrediënt voor diverse gerechten.
Het eerste deel van de wetenschappelijke naam, Undaria, is afkomstig uit het Latijn waar het woord undulatus 'golvend' betekent en de vorm van de wierfamilie aanduidt. Het tweede deel, pinnatifida, is een combinatiewoord uit het Latijn: pinnatus is 'geveerd' en fid is 'barst' of 'spleet'. Samen beschrijft het de vorm van deze specifieke wiersoort.
Zoals gemeld is wakame wier wel eetbaar en het heeft een subtiele zoetige smaak met een gladde onaangename bite. Dat mondgevoel zorgt ervoor dat wakame wier altijd in hele kleine stukjes gesneden wordt als het in een gerecht wordt verwerkt. Volgens Chinese vrienden kan het vers in salades, gekookt in soepen of gewoon als groente gegeten worden.
Als wakame wier over een paar jaar uitbundig in de Waddenzee groeit en het inheemse wier aan het verdringen is dan zouden creatieve Vlielandse koks dit wier zoveel als mogelijk is op het menu moeten zetten. Het is namelijk wel heel gezond. Er zit zelfs een stofje (fucoxanthine) in dat helpt bij afslanken doordat het stimulerend werkt op een vetverbrandende proteïne.
